Temperówka w historii znana jest jeszcze z dziewiętnastowiecznej Francji, gdyż wtedy usiłowano ustawić dwa noże pod kątem tak, aby ułatwić ostrzenie ołówka. Ta czynność nie różniła się szczególnie mocno od tradycyjnego ostrzenia nożem. Niedługo potem Thierry Dies Estivaux ulepszył ten projekt poprzez wynalezienie pierwszej temperówki pryzmatycznej.

Ostrze pod kątem precyzji

Tradycyjna temperówka zasadniczo składa się z trzech elementów: obudowy ze stożkowym otworem, ostrza i spoiwa (na przykład małej śrubki). Otwór w obudowie ma określony rozmiar dla dedykowanego typu ołówków, zdarzają się także modele z dwoma otworami. Zasada działania polega na precyzyjnym obcinaniu cienkiej warstwy wiórów z ołówka. Wykonuje się to poprzez obracanie ołówkiem w określonym kierunku i powinno być kontynuowane do momentu wystarczającego odsłonięcia grafitowego rysika. Wcześniej do wykonywania tej czynności służyło urządzenie wyposażone w warstwę papieru ściernego. 

Regionalnie o ostrzeniu

Temperówka jest określana także innymi słowami - w zależności od regionu. Dynamiczne zmiany zachodzące w językach różnych grup ludności sięgnęły także tego określenia. Zachowaj więc czujność, gdy podróżujesz po Polsce. Możesz się bowiem spotkać z takimi wyrazami jak temperka, ostrzynka, ostrzałka, ostrzówka, strugaczka, ostrzytko, podstrugiwaczka lub strugawka. Wszystko zależy od regionu, w którym się znajdujesz!

Temperówka w toku ewolucji

To przydatne urządzenie nie należy już do najmłodszych, wobec czego na przestrzeni wieków ulegało modyfikacjom. Aktualnie możemy spotkać modele z pojemnikiem na wióry, z dołączoną gumką do mazania czy nawet temperówki mechaniczne - na korbkę lub z silniczkiem. Na powstanie pierwszej ostrzałki kieszonkowej trzeba było czekać aż  70 lat. Dopiero pod koniec XIX w. taki wynalazek został wprowadzony na amerykański rynek. Jego konstruktor - John Lee Love dał początek powszechnie dostępnemu ostrzeniu ołówków. Ciekawostką jest pojawienie się pierwszej ostrzałki elektrycznej w roku 1910. Jednak napędzający ją silniczek został oficjalnie opatentowany dopiero w roku 1917. 

Gratka dla majsterkowiczów

W internecie można się natknąć na wiele ciekawych zastosowań temperówek. Jeśli posiadamy zwykłą, metalową lub plastikową strugaczkę, możemy puścić wodzę kreatywności i nieco ją podrasować. Dobrym pomysłem będzie na przykład umieszczenie naszego urządzenia na silniczku podłączonym do baterii. Cały układ łączymy za pomocą kleju na gorąco i w ten sposób uzyskujemy tańszą wersję temperówki elektrycznej. Tak samo, przy użyciu kleju, można przymocować ją do pudełeczka po cukierkach, otrzymując tym samym pojemnik na wióry. Pojawiają się także pomysły na ciekawe wykorzystanie samego ostrza, jednak są to już sposoby niemające nic wspólnego z pierwotnym przeznaczeniem tego wynalazku. Przy użyciu wyobraźni można sprawić, że nawet tak niepozorna czynność, jak ostrzenie ołówków stanie się bardziej atrakcyjna.